Najpoznatiji gradovi na slovo “I” su: Istanbul, Inđija, Ivanjica, Igalo, Ipsvič. Za neke od njih ste čuli, a za neke ne.
Probaćemo da vam ukratko predstavimo ove gradove, kako biste zapamtili njihova imena i bili uspešni u igri zanimljiva geografija.
Igalo je jedan od najlepših primorskih gradova u Crnoj Gori. Pripada opštini Herceg Novi i zauzima vrlo povoljan geografski položaj. Zbog toga je i omiljeno turističko mesto, kao i lečilište (banja).
Na Blatnoj plaži se nalazi lekoviti morski mulj koji se koristi za lečenje reumatizma i kostobolje. Takođe, Igalo je poznato i po mineralnoj vodi “igaljskoj slatini”.
Igalo i Herceg Novi se nalaze u lepom malom zalivu na jugozapadnom delu Bokokotorskog zaliva ispod planine Orjen.
U Igalu živi oko 3500 stanovnika.
Još davne 1930. godine urađena su ispitivanja morskog blata iz Igala u francuskoj laboratoriji Viši. Francuzi su potvrdili lekovitost ovog radioaktivnog morskog mulja.
Posle Drugog svetskog rata je osnovano lečilište i Institut “Dr Simo Milošević”. Ovo je institut za fizikalnu medicinu, reumatologiju i rehabilitaciju i smatra se najpoznatijom i najvećom institucijom za multidisciplinarno banjsko lečenje na čitavom Balkanu.
I pre nego što je osnovan institut, ljudi su samoinicijativno dolazili i lečili se blatom iz plitkog mora. Igaljski peloid ima veliki sadržaj bioloških aktivnih supstanci i minerala, a nastaje taloženjem nanosa reke Sutorine i same morske vode.
Naravno, učešće specifične morske faune i flore doprinosi jedinstvenosti ovog peloida. U ovom zalivu gde se nalazi Igalo, more je male dubine, ima dosta sunčevog zračenja, te povoljnih klimatskih i geohidroloških faktora.
Iznad Igala i Herceg Novog se nalazi poznati manastir Savina čiji kompleks sadrži tri crkve (mala i velika crkva Uspenja Presvete Bogorodice i hram Svetog Save).
Ivanjica je prelepa varoš u jugozapadnoj Srbiji. Ona leži na obalama Moravice, Zapadne i Velike Morave. Okružuju je visovi Javora, Golije, Čemerna, Radočela i Mučnja, a sama se nalazi u jednoj kotlini neobične i živopisne lepote.
Prema poslednjim statističkim podacima u Ivanjici živi oko 35.000 stanovnika.
Prvi zapisi u kojima se spominje Ivanjica potiču iz 1505. godine. Ovaj zapis se nalazi u Dubrovačkom arhivu.
Pored prirodne lepote ovog kraja, Ivanjicu treba posetiti i zbog brojnih kulturno-istorijskih spomenika kao što su manastir “Svetih Arhangela” u zaseoku Kovilje, manastir “Preobraženje” u Pridvorici, crkva “Svetih cara Konstantina i carice Jelene” u samoj Ivanjici.
Posebno bismo izdvojili “Jeremića kuću” koja je najstarija sačuvana zgrada u ovoj varoši. Nalazi se na samom kraju gradskog šetališta i Ivanjica je smatra svojim vizuelnim simbolom. Kuća je rekonstruisana na osnovu projekta Zavoda za zaštitu spomenika i pod zaštitom je države kao nepokretno kulturno dobro.
Ipsvič je glavni grad županije Safolk u Engleskoj, a nalazi se u Istočnoj Angliji, nekih 106 km severoistočno od Londona. Grad je konstantno naseljen još iz saksonskog perioda, a njegova luka je bila jedna od najvažnijih u gotovo celoj engleskoj istoriji.
Opština Ipsvič nije metropolskog karaktera. Ipak, urbani razvoj Ipsviča značajno prelazi granice opštine sa 75 % gradske popoulacije koja živi u okrugu prema popisu iz 2011. godine. Tako je Ipsvič četvrto po veličini urbano područje u regiji Istočne Engleske Ujedinjenog Kraljevstva.
Ipsvič je jedan od najstarijih engleskih gradova, ako ne i najstariji.
Inđija je opština u Sremu u kojoj živi oko 27.000 stanovnika. Većinski deo stanovništva čine Srbi, a sa njima ovde žive i Hrvati, Slovaci, Mađari, Rusini, Ukrajinci, Bošnjaci, Česi, Bugari i Rusi.
U Inđiji se nalazi železnička raskrsnica sremskog dela Vojvodine, a pored prolazi i međunarodni auto-put koji vodi iz Beograda do Budimpešte.
Geografski gledano, Inđija leži na južnim padinama Fruške gore, negde na pola puta između Novog Sada i Beograda.
Inđija se prvi put spominje još 1496. godine, mada je verovatno naselje bilo poznato i pre 1455. godine. Za vreme turske vladavine u Inđiji su živeli uglavnom Srbi, a od 1717. godine pripala je Habsburškoj monarhiji.
U Inđiji je danas razvijena poljoprivreda, kao i prerada povrća, voća i pšenice. Može se reći da je Inđija danas jedna od razvijenijih opština u našoj zemlji i da mala privreda cveta u ovom gradu.
Istanbul (Carigrad, Konstantinopolj) je jedini grad na svetu koji se prostire na dva kontinenta. Jednim delom leži u Aziji, a jednim u Evropi.
Iako je Istanbul drevna prestonica mnogih imperija, od Rima do osmanske ere, on danas nije moderna prestonica Turske. Glavni grad Turske je danas Ankara.
Istanbul koji je nekada bio poznat i kao Konstantinopolj, po rimskom caru Konstantinu Velikom, izgrađen je na sedam brda kako bi podsećao na sedam brda u Rimu.
U vreme Otomanske imperije, grad je bio poznat po tome što je imao više od 1400 javnih toaleta.
Iako nije glavni grad, Istanbul je najveći grad Turske sa više od 13 miliona stanovnika od kojih su 99 % muslimani.
Lale, simbol Holandije, potiču iz Istanbula i poslate su odavde u Holandiju.
Veliki bazar (Kapali čaršija) je najveća pokrivena pijaca na svetu sa preko 3000 prodavnica.
Britanska spisateljica Agata Kristi je napisala svoj pozanti roman “Ubistvo u Orijent ekspresu” u Pera Palas hotelu u Istanbulu.
Istanbul je okružen morem, a moreuz Bosfor prolazi kroz njega. Ipak, sneg je uobičajena pojava u ovom gradu.
Originalno nazvana Hristova kula, Galata kula je izgrađena 1348. godine na vrhu utvrđenja i služila je kao tamnica za zarobljenike. Kasnije je postala opservatorijum, a danas nudi predivan pogled na ceo grad.
