Kao jedna od mnogobrojnih senzacija Nacionalnog parka Đerdap, planina Miroč predstavlja savršenu turističku destinaciju, kako za odmor, tako i za istraživanja, planinarenje, biciklizam i rekreativnu šetnju.
O njenoj lepoti i značaju su tokom godina pisali veliki botaničari, naučnici, pisci, pesnici i istraživači, kao što su Jovan Cvijić, Vuk Karadžić, Evlija Čelebija, Feliks Kanić i mnogi drugi.
Prostire se na površini od skoro 500 km2 i na njoj je smešteno čak 14 sela. Ima poziciju najzapadnijeg dela Đerdapskog planinskog masiva i najisturenijeg dela Istočne Srbije. Njena najviša tačka je planinski vrh Veliki Štrbac, koji se nalazi na nadmorskoj visini od 768 metara.
Pored njega, na planini Miroč se nalazi i vrh Mali Štrbac, na visini od 626 metara, i planinski visovi Glavica, Visoki Čukar, Mali vis i Čaršija.
Geografija
Planina Miroč je bogata hrastovim šumama i brojnim livadama, a od visoravni se izdvajaju Alun, Beljan, Kiloma i Miročka visoravan. Ono što najviše privlači turiste i istraživače kada je reč o planini Miroč su brojne pećine koje se nalaze na ovom tlu. Neke od njih, kao što su Lazarova pećina i Gradišnica, su već istražene. Lazareva pećina je, na primer, zaštićena kao spomenik prirode, a čini i deo komleksa Zlotskke pećine. Inače, dobila je imepo Lazarevoj reci pored koje se nalazi i istraživači su uspeli da dokažu da su u njoj u bakarnom dobu živeli ljudi.
Pored ovih, već istraženih, postoje i pećine do kojih se, zbog neprohodnosti, može doći samo uz pomoć kompletne speleološke opreme, te još nisu dovoljno istražene. To su Bele Vode, Buronov ponor, Veliki ponor, Gaura Ra, Ibrin ponor, Jama u Laništu, Mamutolo, Nemački ponor, Pešteri ponor, Suvi ponor i Faca šora. Verovatno ste već i sami primetili da se u mnogim nazivima nalazi i reč ’ponor’. To je zato što se na planini Miroč i nalazi najveći broj ponora, a mnogi od njih spadaju u najdublje ponore u Srbiji.
Biljni i životinjski svet
Planina Miroč je bogata florom i faunom, naročito zbog toga što na ovom području, zahvaljujući tome što spada u deo Nacionalnog parka Đerdap, nema nikakvih zagađivača. Na ovom području živi veliki broj sitne i krupne divljači, kao što su lisice, jeleni i divlje svinje, a, što se samog tla tiče, malo je izmenjeno u odnosu na vreme kada ju je istraživao i o njoj pisao Jovan Cvijić. Na primer, u njegovim zapisima postoje brojni opisi različitih prašuma na planini Miroč, kojih danas, eto, više nema.
Ipak, ono što čini planinu Miroč tako biološki posebnom je činjenica da je do sada na njoj zabeleženo preko 1300 različitih vrsta lekovitog bilja, kao što su nana, bukvica i kantarion. Pored lekovitih travki i listova, planina Miroč je bogata i stablima i žbunjem šumskih plodova: kupine, gloga, šipka, drenjine i mnogih drugih.
Kraljević Marko i Miroč planina
Planina Miroč je opevana u brojnim epskim pesmama o ciklusima o Marku Kraljeviću. U centru sela Miroč, koje se nalazi na istoimenoj planini, kao jedno od ukupno 14 sela, se nalazi jedan bunar, koji do sada čak ni u najsušnijim godinama u proteklim vekovima nije presušio. Za ovaj bunar se veruje da je bio baš bunar Kraljevića Marka.
Pored bunara, godinama se na planini Miroč nalazio i veliki kamen, na kom je bilo utisnuto konjsko kopito. Kamena više nema jer je razbijen, a verovalo se da je utisnuto kopito bilo baš kopito konja Kraljevića Marka, Šarca, zbog čega se nazivao Markov kamen.
Turizam
Kao što je slučaj i sa svakim drugim selom u Srbiji, i u selima planine Miroč dolazi do smanjenja broja stanovnika. Mnogi, naročito mlađi, stanovnici, sve više jure u velike gradove gde veruju da će imati veće mogućnosti za bolju i lakšu budućnost. Ostatak stanovništva, kao i vlasti, se povodom toga trude da što više rade na razvoju turizma, kako bi privukli što veći broj pridošlica, ali i dali razlog već lokalnom stanovništvu da ne napuste svoja ognjišta.
Najviše se radi na etno turizmu, jer planina Miroč ima toliko potencijala za njegov razvoj. Pored bunara i starinskih kućica kojima odiše, na planini Miroč se nalaze i ostaci mnogih utvrđenja. Na primer, prvi putni pravac na prostoru planine Miroč je napravljen u 1.veku pre nove ere po nalogu tadašnjeg rimskog imperatora Tiberija, koji je vodio od utvrđenja Talija, koje se naazilo u blizini Donjeg Milanovca, preko Porečke reke i planine Miroč, tadašnjeg rimskog utvrđenja Gerulatis, pa do sledećeg utvrđenja Eget, koji je zapravo današnja Brza Palanka.
Pored puta su se nalazila utvrđenja za zaštitu puta, kao što je Gerulatis, čiji se ostaci i danas mogu videti u podnožju planine Miroč.
Pored brojnih znamenitosti ovog tipa, planina Miroč privlači turiste svojom netaknutom prirodom, čistim vazduhom i lekovitim svojstvima. Inače, tokom vremena Rimljana, vojnici su dolazili na ovu planinu kao u banju, da bi se izlečili od težih oboljenja ili ranjavanja. Pored toga, nadaleko je poznata i gastronomski kuhinja koja je rasprostranjena na planini Miroč, i specijaliteta kakvih nema nigde širom Srbije,
Jorgovan fest
Jorgovan fest je međunarodni sabor narodnog stvaralašta koji se svake godine početkom proleća.
Ova manifestacija veliča sve narodne običaje i privredu, te posetioci mogu uživati u narodnim igrama poznatih kulturno umetničkih društava, kao i sajmu kućnih radionica, hrane, ugostiteljstva, cveća, lekovitog bilja, ratarstva, poljoprivrede i privrede, a možete prisustvovati i demonstraciji različitih narodnih običaja.
Svake godine se na planini Miroč, povodom Jorgovan festa, okupi preko 500 različitih privrednika, izvođača i učesnika, a broj posetilaca iz cele Srbije konstantno raste, te turizam planine Miroč postaje sve poznatiji širom Srbije, ali i zemalja sa kojima se Srbija graniči.
