Gde se nalazi Tanganjika jezero?
Jezero Tanganjika, takođe poznato i pod nazivom Veliko jezero, nalazi se u centralnoj Africi. Veruje se da je ovo jezero, gledajući količinu vode, drugo po veličini na svetu, a najveće je Bajkalsko jezero, koje se nalazi u Sibiru.
Takođe je i najduže jezero na svetu, u kategoriji slatkovodnih jezera. Prostire se na teritoriji četiri države: Demokratska republika Kongo, Zambija, Tanzanija i Burundi, a najvećim delom se nalazi upravo na teritoriji Tanzanije i Demokratske republike Kongo.
Voda iz jezera Tanganjika putem sistema reke Kongo otiče u Atlantski okean.
Što se tiče imena jezera, ono potiče od afričke reči Tanganika, što u prevodu znači „ravničarsko jezero“ ili „veliko jezero koje se prostire kao ravnica“.
Karakteristike
Jezero Tanganjika obuhvata zapadni deo Doline Velike raseline a ograničavaju ga planinske strane te doline, te ono spada u raselinska jezera i po veličini je drugo u Africi. Što se tiče dubine, takođe je najdublje jezero u Africi. Dužina jezera iznosi 673 kilometra i pruža se pravcem sever-jug, a prosečna širina jezera je 50 kilometara.
Dužina obale iznosi 1828 kilometara, dok je površina 32900 km2. Najdublja tačka se nalazi u severnom delu jezera i nalazi se na dubini od 1470 metara, a prosečna dubina iznosi 570 metara. Pošto se najdublja tačka nalazi ispod nivoa mora, jezero Tanganjika spada u kriptodepresiju.
Zapremina jezera iznosi 18900 km3, a temperatura vode na površini je u proseku 25°C, dok je vrednost PH u proseku 8,4.
Zbog izuzetno velike dubine i geografskog položaja, voda iz ovog jezera teško otiče, tako da se voda u jezeru naziva „fosilna voda“, što znači da ne sadrži kiseonik.
U jezero se ulivaju mnoge reke i potoci, među kojima su najveće reka Malagarasi i reka Ruzizi. Reka Lukuga je najveća reka koja otiče iz jezera Tanganjika, i uliva se u reku Kongo. Jezero sačinjavaju tri basena, koja su u periodima kada je vodostaj nizak, zapravo odvojena jezera i razlikuju se po starosti tj. vremenu postanka.
Tanganjika jezero spada u drevna jezera s obzirom da je južni basen nastao u periodu od pre 2 do 4 miliona godina, severni u periodu od pre 7 do 8 miliona, a centralni pre 9 do 12 miliona godina.
Flora i fauna
Jezero je bogato ribljim vrstama, i u njemu se nalazi oko 300 vrsta ciklida i oko 150 vrsta koje nisu ciklidne, a najveći broj ovih jedinki obitava na dnu jezera.
Ipak, najveći broj jedinki živi u otvorenim vodama a među njima dominira šest vrsta: četiri vrste riba Lates, koje spadaju u grabljivice, i dve vrste tanganjikanske sardine.
Većina ribljih vrsta koje se nalaze u ovom jezeru spadaju u endemske vrste. Mnoge vrste pijavica, mekušaca, beskičmenjaka, rakova, kopepoda koje nastanjuju jezero su takođe endemske. Neke ciklidne vrste su zbog karakterističnog načina života popularne kao akvarijumske ribe.
Oko 2000 vrsta biljaka i životinja ima stanište u jezeru Tanganjika, a od toga su oko 600 vrsta endemske.
Vrsta vodene zmije koju treba pomenuti i koja nastanjuje jezero Tanganjika je Tang kobra.
Industrija i prirodna bogatstva
Oko milion stanovnika živi oko ovog jezera upravo zahvaljujući ribarenju, a izvoz ribe u istočnu Afriku je široko rasprostranjen.
Takođe, transport robe se vrši između obalskih zemalja putem jezera, te ono predstavlja plovni put od velike važnosti. Okolina jezera je bogata šumom, koja se seče zbog građe, uglja i dobijanja ostalih sirovina.
U današnje vreme brojne organizacije koje se bave očuvanjem vodenih i prirodnih dobara na planeti Zemlji vode računa o održavanju bogatstava jezera Tanganjika.
U njegovoj regiji se nalaze četiri prirodne oblasti koje su zakonom zaštićene, a to su: Nsumbu nacionalni park koji se nalazi u Zambiji, Nacionalni park planina Mahale u Tanzaniji, Nacionalni park brzaka Gombe i prirodni rezervat Rusizi koji se nalazi u Burundiju.
Istorija
1858. godine, istraživači Džon Spiki i Ričard Barton su, u potrazi za rekom Nil, otkrili jezero Tanganjika, i oni su zapravo prvi Evropljani koji su to učinili. Nastavivši dalje, Spiki je otkrio jezero Viktorija.
Pre njih, za jezero su znali Arapi, zbog toga što se ono nalazilo na putu robova, a dali su mu naziv Ujiji. 1871. godine na obali jezera Tanganjika su se sastali Dejvid Livingston i Henri Morton Stenli, koji su takođe istraživali jezero i upravo sa ovih obala je započeta poslednja ekspedicija koju je Livingston predvodio.
